کودهای آلی: کودهای آلی، مانند کمپوست، کود حیوانی و بقایای گیاهی، در بلندمدت باعث بهبود کیفیت خاک می‌شوند. این کودها به افزایش ماده آلی خاک کمک کرده، فعالیت میکروارگانیسم‌های مفید خاک را تقویت می‌کنند و ساختار خاک را بهبود می‌بخشند. استفاده مستمر از کودهای آلی، ظرفیت نگهداری آب و مواد مغذی در خاک را افزایش می‌دهد و فرسایش خاک را کاهش می‌دهد. این کودها به دلیل منشأ طبیعی خود اثرات منفی زیست‌محیطی ندارند و برای کشاورزی پایدار ضروری هستند. با این حال، کندی در آزادسازی عناصر غذایی و نیاز به حجم زیاد از معایب آن‌ها محسوب می‌شود.
کودهای شیمیایی: استفاده مداوم و بی‌رویه از کودهای شیمیایی می‌تواند آثار منفی شدیدی بر خاک و محیط زیست داشته باشد. این کودها در کوتاه‌مدت تولید محصولات را افزایش می‌دهند، اما در بلندمدت باعث کاهش باروری خاک می‌شوند. تجمع نمک‌ها در خاک (شوری خاک) یکی از مشکلات رایج کودهای شیمیایی است. همچنین، کودهای شیمیایی موجب تغییر تعادل زیستی خاک شده و تنوع میکروارگانیسم‌های مفید خاک را کاهش می‌دهند. شستشوی نیترات‌ها و فسفات‌ها به آب‌های زیرزمینی و رودخانه‌ها باعث آلودگی منابع آبی می‌شود و هزینه‌های سنگینی برای احیای خاک و کنترل آلودگی ایجاد می‌کند.
کودهای زیستی: کودهای زیستی از میکروارگانیسم‌های مفید برای تقویت خاک و کاهش وابستگی به کودهای شیمیایی بهره می‌برند. در بلندمدت، این کودها باعث افزایش تنوع زیستی خاک و بهبود کیفیت آن می‌شوند. کودهای زیستی، برخلاف کودهای شیمیایی، هیچ اثر مخربی بر محیط زیست ندارند و استفاده از آن‌ها به کاهش مصرف منابع غیرتجدیدپذیر کمک می‌کند. هرچند که تأثیرگذاری این کودها کندتر است، اما در کشاورزی پایدار نقش بسیار مهمی دارند.

https://sepaneh.com/%D8%A7%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%AA-%DA%A9%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D8%B5%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA